Author - admin
23Feb

Τιπς για καλύτερη αποδοτικότητα στην εργασία

Μερικά μικρά, αλλά σημαντικά, τιπς για να βελτιώσουμε την εργασιακή μας απόδοση:

 

Δημιουργώ ένα γενικό εβδομαδιαίο πλάνο με όλα όσα πρέπει να διεκπεραιωθούν, καθώς και ένα πλάνο για κάθε μέρα. Φροντίζω τα πλάνα μου να είναι ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΑ και ΕΦΙΚΤΑ. Έτσι θα αποφύγω τα αρνητικά συναισθήματα που συνοδεύουν την αποτυχία να εκπληρώσω τους στόχους που έθεσα, και που υπονομεύουν την απόδοση μου στην συνέχεια.

 

Στο πλάνο μου αφήνω πάντα ΧΡΟΝΙΚΟ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ για λάθη, τυχόν διακοπές και καθυστερήσεις. Υπολογίζω δηλαδή εκ των προτέρων τον μη-παραγωγικό χρόνο που πάντα υπάρχει στην κάθε μέρα.

 

Προγραμματίζω να δουλεύω στις πιο σημαντικές και στις πιο δύσκολες εργασίες το ΠΡΩΙ, όταν είμαι ακόμα ξεκούραστος και τα επίπεδα ενέργειας μου είναι υψηλότερα.

 

H καθιστική ζωή επηρεάζει τόσο την σωματική υγεία όσο και την πνευματική μας λειτουργία. Κάθε 1 ώρα, κάνω ολιγόλεπτα διαλείμματα που εμπεριέχουν ΚΙΝΗΣΗ. Απλά και μόνο το να ανανεώσω το νερό στο ποτήρι μου ή να περπατήσω λίγο στο γραφείο, μπορεί να κάνει θαύματα στην ικανότητα συγκέντρωσης και στη διατήρηση ενός καθαρού μυαλού!
By Well-being0 Comments
Read more...
12Feb

“Τι να περιμένω από τις συνεδρίες ψυχοθεραπείας;

«Τι να περιμένω από τις συνεδρίες μου με τον Ψυχολόγο;»

 

🌼 Οι πρώτες συνεδρίες είναι διερευνητικές: Μαζί με τον ψυχολόγο μιλάμε για το τι μας προβληματίζει στη παρούσα φάση, ποια συμπτώματα/δυσκολίες αντιμετωπίζουμε, ποια συναισθήματα βιώνουμε και τι θέλουμε να πετύχουμε μέσα από την ψυχοθεραπεία. Χρήσιμες πληροφορίες από το ιστορικό μας αξιολογούνται επίσης. Ο ψυχολόγος διαμορφώνει ένα εξατομικευμένο πλάνο θεραπείας, σύμφωνα με την προσωπικότητα, τις ανάγκες μας και τις εκάστοτε συνθήκες στις οποίες βρισκόμαστε. Αν υπάρχουν διάφοροι στόχοι αυτοί ιεραρχούνται ανάλογα και, ιδεατά, προτείνονται και συζητούνται οι ανάλογες προσεγγίσεις και τεχνικές (-ισχύει στις περιπτώσεις που ο Ψυχολόγος εξειδικεύεται σε περισσότερες από μια θεραπευτικές προσεγγίσεις). Παράλληλα, ο ψυχολόγος μας δίνει μια εικόνα για τη διάρκεια της θεραπείας.

 

🌼 Προχωρώντας στη φάση της παρέμβασης, μαζί με τον ψυχολόγο μας δουλεύουμε στους στόχους που έχουμε θέσει. Η πρόοδος προς τους στόχους μας αξιολογείται από κοινού ανά τακτά διαστήματα, ενώ τόσο οι μέθοδοι όσο και το θεραπευτικό μας πλάνο ανα-προσδιορίζονται ανάλογα όποτε και αν χρειαστεί. Αναλόγως με το θέμα και τη φύση των δυσκολιών που αντιμετωπίζουμε, το περιεχόμενο και η διάρκεια του παρεμβατικού σταδίου διαφέρει από άτομο σε άτομο.

 

🌼 Σταδιακά μπαίνουμε στα τελικά στάδια της ψυχοθεραπείας. Οι τελικοί μας στόχοι αξιολογούνται, η συχνότητα των συνεδριών σταδιακά μειώνεται, και από κοινού με τον ψυχολόγο μας αποφασίζουμε πότε η ψυχοθεραπεία θα φτάσει στο τέλος της. Εάν αυτό είναι δυνατό, μαζί με τον ψυχολόγο μας δημιουργούμε ένα πλάνο δράσης το οποίο θα μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε σε περίπτωση που έρθουμε ξανά αντιμέτωποι με τις ίδιες δυσκολίες ή προκλήσεις στο μέλλον.

Παρόλο που είναι δύσκολο να περιγράψει κανείς με λόγια τι είναι η ψυχοθεραπεία, αυτό που σίγουρα πρέπει να αναμένουμε είναι ένα μοναδικό ταξίδι αυτογνωσίας και ενδυνάμωσης, ξεχωριστό για τον καθένα από εμάς!

By Psychotherapy, Well-being0 Comments
Read more...
09Jan

Γιατί το άγχος να καθορίζει τη ζωή μας; (Άρθρο στον Πολίτη)

Επηρεάζει όλους, σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό. Στις προσπάθειές μας για διαχείρισή του δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι πρόκειται για μια πολυσύνθετη κατάσταση –διαφορετική για τον καθένα μας- η οποία απαιτεί εξίσου πολύπλευρη και συστηματική αντιμετώπιση.

 

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο http://politis.com.cy/article/giati-to-agchos-na-kathorizi-ti-zoi-mas-tropi-diachirisis-tou
By Living Positively, Stress, Well-being0 Comments
Read more...
18Dec

Μελαγχολία των γιορτών

Αν η περίοδος των γιορτών σε βρίσκει σε αρνητική διάθεση, δεν είσαι μόνος/η. Γνωρίζουμε πλέον ότι, συναισθήματα μελαγχολίας, θλίψης, ή και άγχους, επηρεάζουν ένα μεγάλο ποσοστό ατόμων τη συγκεκριμένη περίοδο του χρόνου. Παρόλο που σίγουρα δεν πρόκειται για κάτι ευχάριστο, θα εκπλαγούμε βλέποντας κάποια από την έντονη φόρτιση να εξασθενεί όταν απλά και μόνο αποδεχτούμε ότι την περίοδο αυτή δεν βιώνουμε αυτό που –φαινομενικά- θεωρούμε ότι βιώνουν οι πλείστοι. Χρήσιμο είναι να θυμόμαστε:

 


❄ Η τέλεια απεικόνιση της περιόδου αυτής στην τηλεόραση, στις διαφημίσεις και στις ταινίες, δύσκολα αντιπροσωπεύει την πραγματικότητα.

 

❄ Συχνά οι υποχρεώσεις της περιόδου αυτής είναι πολλές, όμως το πλάνο που δημιουργούμε πρέπει να είναι ρεαλιστικό και να ανταποκρίνεται στις δυνατότητες μας αλλά και στην συναισθηματική μας κατάσταση. Λέμε «όχι» όπου χρειάζεται, και αποφεύγουμε καταστάσεις που νιώθουμε ότι, με τον όποιοδήποτε τρόπο, θα μας επηρεάσουν περαιτέρω.

 

❄ Πρόκειται για μια “ευαίσθητη” περίοδο που μπορεί να ξυπνήσει αρνητικές μνήμες, θλίψη για την απώλεια αγαπημένων μας προσώπων, μελαγχολία για “κενά” στην ζωή μας και για πραγματικότητες διαφορετικές από ότι θα θέλαμε. Τα συναισθήματα αυτά είναι απόλυτα λογικά, επομένως προσπαθούμε να μην ασκούμε επιπλέον πίεση στον εαυτό μας επιβάλλοντας ότι «θα έπρεπε να ήμουν χαρούμενος τώρα» ή θυμώνοντας για το τι βιώνουμε («Γιατί να μην μπορώ να είμαι καλά? Γιατί να χαραμίζω τις γιορτές?»), ή επιβάλλοντας ότι «πρέπει να μου περάσει και να είμαι καλά».
By Emotions, Stress0 Comments
Read more...
20Nov

Επιλέγοντας τον ψυχολόγο μας

Πολλοί είναι οι λόγοι που μπορεί να μας κάνουν να θελήσουμε να κτυπήσουμε την πόρτα του ψυχολόγου: Θλίψη, άγχος, μεγάλες αλλαγές, δυσκολίες στις ερωτικές, οικογενειακές ή φιλικές σχέσεις, διάφορες αναζητήσεις... Η ζωή πάντοτε μας φέρνει αντιμέτωπους με δυσκολίες ή προκλήσεις που μπορούμε να διαχειριστούμε άλλοτε ευκολότερα και άλλοτε δυσκολότερα.

 

Στις περιπτώσεις εκείνες που νιώθουμε να βρισκόμαστε σε αδιέξοδο, που μας κυριεύουν αισθήματα απελπισίας, που δυσκολευόμαστε να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις τις καθημερινότητας, που νιώθουμε χαμένοι ή που ίσως δεν αναγνωρίζουμε τον εαυτό μας, η απόφαση να λάβουμε επαγγελματική βοήθεια μπορεί να είναι καθοριστική. Με την καθοδήγηση του ψυχολόγου μπορούμε να ξεκαθαρίσουμε τις σκέψεις μας, να εξωτερικεύσουμε τα συναισθήματα μας, να θέσουμε και να ιεραρχήσουμε τους στόχους μας, να κατανοήσουμε καλύτερα και να χτίσουμε μια υγιή σχέση με τον εαυτό μας, να δουλέψουμε για τις αλλαγές που θέλουμε να κάνουμε.

Παρόλο που είναι δύσκολο να περιγράψει κανείς με λόγια τι είναι η ψυχοθεραπεία, το σίγουρο είναι ότι αποτελεί ένα μοναδικό ταξίδι αυτογνωσίας και ενδυνάμωσης, ξεχωριστό για τον καθένα από μας.

Πώς όμως διαλέγουμε τον Ψυχολόγο μας;

Ως αρχή, ρωτάμε, ερευνούμε και ενημερωνόμαστε για τον επαγγελματία στον οποίο θα εμπιστευτούμε την ψυχή μας. Σύμφωνα και με την νομοθεσία της Κύπρου έχουμε υπόψη μας τα παρακάτω:

* Ελέγχουμε τα προσόντα του Ψυχολόγου ή/και τους καταλόγους Εγγεγραμμένων Ψυχολόγων και αποτεινόμαστε πάντα σε εγγεγραμμένο (αδειούχο δηλαδή) Ψυχολόγο.
* Ένα πτυχίο ψυχολογίας και μόνο δεν καθιστά κανέναν και σε καμία περίπτωση Ψυχολόγο.
* Οι μεταπτυχιακοί τίτλοι σπουδών του Ψυχολόγου που ιδιωτεύει πρέπει να αφορούν εφαρμοσμένες ειδικότητες Ψυχολογίας (Κλινική Ψυχολογία, Συμβουλευτική Ψυχολογία, Σχολική/Εκπαιδευτική Ψυχολογία).
* Συχνό είναι το φαινόμενο άτομα με μεταπτυχιακό στην Συμβουλευτική (Counseling), να παρουσιάζονται παραπλανητικά ως Ψυχολόγοι. Η Συμβουλευτική Ψυχολογία είναι εφαρμοσμένη ειδικότητα της Ψυχολογίας που καθιστά κάποιον Ψυχολόγο (Counseling Psychologist) προσοντούχο για παροχή ψυχοθεραπείας, ενώ η Συμβουλευτική είναι κλάδος που καθιστά κάποιον Σύμβουλο (Counselor) προσοντούχο για παροχή συμβουλευτικής και όχι ψυχοθεραπείας. 
* Δίνουμε προσοχή σε τίτλους πέρα από αυτόν του "εγγεγραμμένου (αδειούχου) Ψυχολόγου" σε αναγνωρισμένη ειδικότητα, οι οποίοι συχνά δηλώνουν ελλιπή κατάρτιση και απουσία άδειας εξασκήσεως του επαγγέλματος.
* Καλό είναι να ρωτάμε σε ποιο ηλικιακό εύρος (παιδιά, εφήβους, ενήλικες, ηλικιωμένους) και σε ποια θέματα εξειδικεύεται ο Ψυχολόγος, πριν κάνουμε την επιλογή μας.
* Αν υπάρχει η δυνατότητα, ερχόμαστε σε επικοινωνία με περισσότερους από έναν Ψυχολόγους, ουτως ώστε να μπορούμε να αξιολογήσουμε με ποιο άτομο και ποιες θεραπευτικές κατευθύνσεις από τις προτεινόμενες νιώθουμε πιο άνετα, πριν επιλέξουμε τον Ψυχολόγο με τον οποίο θα μπούμε σε διαδικασία ψυχοθεραπείας.

Πώς μπορώ να ξέρω αν είμαι με τον σωστό Ψυχολόγο;

Πάντα πρέπει να έχουμε υπόψη ότι οι ανάγκες του κάθε ατόμου είναι διαφορετικές, και η κάθε θεραπευτική σχέση που δημιουργείται είναι μοναδική. Εντούτοις, υπάρχουν ορισμένα στοιχεία που είναι απαραίτητα στη θεραπευτική σχέση. Αν η απάντηση σου στα πιο κάτω είναι ναι, τότε μάλλον βρίσκεσαι με τον κατάλληλο θεραπευτή:

 

1) Ο ψυχολόγος σου, σου εξηγεί ποια ή ποιες θεραπευτικές προσεγγίσεις και μέσα χρησιμοποιεί, τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί/ουν και τον στόχο που –επιθυμητά- θα πετύχετε μέσα από αυτές. Ενθαρρύνει τις ερωτήσεις και τα σχόλια σου. Ταυτόχρονα, σου εξηγεί ότι δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις και ότι για τα οποιαδήποτε αποτελέσματα απαιτείται συνειδητή προσπάθεια από την πλευρά σου.

 

2) Από κοινού με τον ψυχολόγο σου θέτετε –βραχυπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους- στόχους τους οποίους θέλεις να επιτύχεις μέσα από την ψυχοθεραπεία. Από κοινού επίσης αξιολογείτε σταδιακά την πρόοδο/πορεία προς τους εκάστοτε στόχους. Τόσο το θεραπευτικό πλάνο όσο και οι στόχοι της θεραπείας αξιολογούνται, και αν χρειάζεται αναδιαμορφώνονται ανάλογα, σε όλη τη διάρκεια της θεραπείας.

 

3) Ο ψυχολόγος σου δίνει εξαρχής μια γενική εντύπωση σχετικά με τη διάρκεια της θεραπείας. Όσον αφορά τη συχνότητα των συνεδριών, ενώ μοιράζεται τη γνώμη του ως προς το τι θεωρεί ότι θα φέρει τα καλύτερα αποτελέσματα, αφήνει εσένα να επιλέξεις σύμφωνα με τις εκάστοτε ανάγκες σου (σημείωση: Με εξαίρεση ειδικές περιπτώσεις, η συχνότητα των συνεδριών δεν πρέπει να υπερβαίνει τη μία συνεδρία ανά βδομάδα). Στόχος της ψυχοθεραπείας δεν είναι η εξάρτηση σου από τον ψυχολόγο και την ψυχοθεραπεία, αλλά να σε ενδυναμώσει και να σου δώσει τα εφόδια για να μπορείς να διαχειριστείς διάφορες προκλήσεις και να οδηγήσεις την ζωή σου όπως εσύ την θέλεις.

 

4) Νιώθεις άνεση και ασφάλεια με τον ψυχολόγο σου. Οι συνεδρίες σας είναι το πλαίσιο στο οποίο μπορείς να είσαι ο εαυτός σου. Νιώθεις ότι όχι μόνο καταλαβαίνει, αλλά συμμερίζεται τα συναισθήματα, τους φόβους, τις ανησυχίες σου, και ό,τι βιώνεις. Ξέρεις ότι μπορείς να του εμπιστευτείς ακόμα και τα πιο δύσκολα συναισθήματα και τις πιο απόκρυφες σκέψεις σου, χωρίς να (κατα)κριθείς για το οτιδήποτε. Σέβεται τις απόψεις σου, και με κανένα τρόπο δεν επιβάλλει τις δικές του.

 

5) Δεν προσπαθεί να είναι φίλος/φίλη σου. Η θεραπευτική σχέση είναι ζεστή, οικεία και δυνατή. Σε καμία περίπτωση όμως ο ψυχολόγος δεν φέρεται ως φίλος σου/φίλη σου, είτε αυτό σημαίνει να μιλά εκτενώς για τον εαυτό του ή την προσωπική του ζωή, είτε να αναλώνει χρόνο σε πληροφορίες που αφορούν άλλα άτομα, είτε να συμφωνεί με όσα λες χωρίς να "προκαλεί" την ανάπτυξη σου.

 

6) Φεύγεις από τις συνεδρίες με τροφή για σκέψη ή με ένα «homework» που σε βοηθά να επεξεργαστείς όσα συζητήθηκαν στη συνεδρία, να εξασκήσεις πράγματα και να σκεφτείς άλλα μέχρι την επόμενη συνεδρία.  Σου δίνει κατευθύνσεις, τις οποίες σε ενθαρρύνει να εξερευνήσεις και να συζητήσεις.  Αποκτώντας καλύτερη επίγνωση του εαυτού σου, των εμπειριών σου και των εκάστοτε συνθηκών,  οδηγείσαι σιγά-σιγά στις δικές σου απαντήσεις, λύσεις και επιλογές.

 

7) Ο ψυχολόγος ενθαρρύνει και δέχεται με χαρά την ανατροφοδότηση σου. Νιώθεις άνετα να συζητήσεις μαζί του οποιεσδήποτε απορίες -ή ακόμη και διαφωνίες- έχεις για την θεραπεία και την πορεία της, να εκφράσεις το κατά πόσο κάποιες τεχνικές σου ταιριάζουν ή όχι, και να συζητήσεις οτιδήποτε σε προβληματίζει ακόμα κι αν αυτό αφορά κάτι το οποίο είπε ή έπραξε ο ψυχολόγος που δεν σε έκανε να νιώσεις καλά με τον οποιοδήποτε τρόπο.

 

8) Ο ψυχολόγος δεν σε ενθαρρύνει να ρίχνεις όλες τις ευθύνες σε άλλους ή σε εξωτερικές καταστάσεις ή στις εκάστοτε συνθήκες. Ο στόχος της ψυχοθεραπείας είναι πάνω από όλα να σε ενδυναμώσει ώστε να πάρεις τον έλεγχο για μια καλύτερη ζωή στα χέρια σου. Ο ψυχολόγος είναι δίπλα σου, συνοδοιπόρος, βοηθώντας σε να χειριστείς όλα τα συναισθήματα και τις δυσκολίες που εμπεριέχει αυτή η διαδρομή.

 

9) Ο ψυχολόγος σου δεν σε πιέζει να μιλήσεις για κάτι το οποίο δεν θέλεις, δεν νιώθεις άνετα, ή δεν είσαι έτοιμος/η ακόμη, όσο σημαντικό κι αν είναι αυτό. Η θεραπεία ακολουθεί και προσαρμόζεται στους δικούς σου ρυθμούς.

 

10) Η εστίαση της θεραπείας δεν βρίσκεται στην διάγνωση. Ο ψυχολόγος δεν βιάζεται να δώσει μια διάγνωση, δεν χρησιμοποιεί επιστημονική ορολογία για να περιγράψει ή εξηγήσει οτιδήποτε βιώνεις, δεν παθολογικοποιεί.  Ακόμη και στην περίπτωση που η θεραπεία προσανατολίζεται στη διαχείριση μιας συγκεκριμένης διάγνωσης (π.χ Κατάθλιψη) , ο ψυχολόγος σου σε αντιμετωπίζει μέσα από μια ολιστική σκοπιά στην οποία το άτομο δεν καθορίζεται από τα όποια συμπτώματα/προβλήματα/δυσκολίες  αντιμετωπίζει.
By Psychotherapy0 Comments
Read more...
29Oct

Emotional Eating-It’s not about self-discipline

A common myth is that what we call Emotional Eating is an excuse for lack of self-discipline. The truth is that Emotional Eating is a sensitive topic -and very frustrating for those who face it- which has nothing to do with food per se. It is rather about turning to food for comfort, stress relief, reward or punishment, rather than to satisfy hanger. Emotional eating can reflect/stem from:

 

🔷 Need for emotional nourishment: When we don’t feel hunger but still striving for food that means that we desire emotional nourishment, as for many people food is the easiest way to feel loved and comforted.

 

🔷 Difficulty managing unpleasant feelings: Food can temporarily smooth uncomfortable emotions, such as fear, sadness, anxiety, loneliness etc and distract us momentarily from highlighting feelings of dissatisfaction with our life.

 

🔷 Bad Relationship with our body: We usually convince ourselves that if we could lose those extra pounds then we would date more or have more confidence. While it seems like a nice “motivation” the only purpose it serves is to make us feel even worse and lower our self-esteem.

 

🔷 Physical Tiredness: Leaving ourselves without food or rest for too long is the best way to resort to emotional eating. When our body is tired, it is unequipped, thus not able to fight impulses or desires for food.
By Stress, Well-being0 Comments
Read more...
11Aug

What Self-care is – and What it isn’t

When asked the question: “Do you take care of yourself?” most of us will answer yes — we’d even think, “What kind of question is this? Of course I care about myself.”
When asked, “In what ways do you take care of yourself?” — well, that’s where the tricky part begins.
Read the full article on Psych Central, http://psychcentral.com/blog/archives/2016/08/10/what-self-care-is-and-what-it-isnt-2/
By Uncategorized0 Comments
Read more...
22Jun

4 surprising reasons why you should smile more!

“We shall never know all the good that a simple smile can do” Mother Teresa said, and she couldn’t be more right. Although it might be clear by now that smiling is way more than a contraction of muscles in our face, there are some fascinating facts on smiling we overlook.

 

It drastically and instantly makes you feel better!

Smiling releases dopamine and serotonin in the brain, sparking a feeling of happiness. The level of endorphins –the so-called happy hormones- increases when we smile too. Endorphins are the body’s natural pain medication; they alleviate pain, lower stress level, boost up your mood and increase feelings of pleasure.
Interestingly, smiling stimulates the brain’s reward mechanisms. A study conducted in the UK found that a smile can bring the same level of stimulation to our brain as 2,000 bars of chocolate or £16,000!
In short, when you smile your brain feels happy, and when your brain feels happy you feel happy!

 

It benefits your health!

Smiling lowers blood pressure and heart rate. It decreases stress hormones and strengthens our immune system by increasing the number of white blood cells.

 

It boosts your social life!

Social interactions are a vital part of our life, and smiling facilitates those. Research has shown that:
1) We are more willing to engage socially with people who are smiling,
2) People who smile are perceived as more approachable, friendly and attractive, and
3) People who smile are rated as more trustworthy than people with non smiling facial expressions.

 

Fake smiling brings the exact same effects as genuine smiling!

The brain doesn’t differentiate between a real smile and a fake one, as it interprets the positioning of the facial muscles in the same way. Putting a smile on your face, whether genuine or fake, releases the same chemicals in the brain, thus bringing the same benefits. When you force yourself to smile, your brain is tricked into thinking that you’re actually happy. The result is no other than feeling happier! Try smiling next time you’re in a traffic jam, when mad at your kid or when you wake up feeling anxious about your day. Fake it till you make it!
By Living Positively, Stress0 Comments
Read more...
02Jun

Parenting Style and Child Outcomes

With the exception of certain extreme cases, I support that every parent wants to be a good parent. The term “parenting style” refers to the set of strategies that a parent uses in their child rearing. Various factors have been shown to influence one’s parenting style: Culture, personality, parental background, family size, socioeconomic status, educational level and religion. While all these factors together shape each person’s unique perception of what being “a good parent” means, life circumstances also come into play affecting parenting practices.

Whatever factors are involved, though, the bottom line is that parenting styles are linked to different child outcomes. For this reason, identifying one’s own style and striving towards better parenting practices where needed, appear to be crucial.

Two major dimensions have been repeatedly found to define the quality of parenting: Parental responsiveness (the extent to which parents provide their child with warmth and support provided, and consider their child’s needs and emotions) and Parental demandingness (the extent to which parents set maturity demands, and use supervision and disciplinary actions).  Based on these dimensions, four basic parental styles can be identified:
Authoritative Parenting: It is high on both responsiveness and demandingness. While authoritative parents set rules and standards for their children to follow and monitor their behaviour, they are more democratic in their way of doing so. First, they encourage autonomy, assertiveness, individuality and self-regulation. Second, rather than punishing they tend to be nurturing when their child fails to meet their expectations. In other words, they exercise behavioral but not psychological control. Authoritative parents are also openly affectionate and promote two-way communication with their children; they are willing to listen to their children, answer their questions and promote discussion.
  • Child outcomes: A number of positive outcomes have been found to be related to authoritative parenting: High self-esteem, good self-regulation, adaptability, achievement, social competence, high happiness levels and low levels of antisocial or aggressive behavior.
Authoritarian Parenting: It is low on responsiveness but high on demandingness. Authoritarian parents tend to exercise considerable behavioural and psychological control; they require conformity to rules, while also restricting their child’s emotional expressiveness and assertiveness.  Failure to follow the rules set usually results in punishment. They usually communicate less effectively with their children, being one-sided (“I’ll tell you what will happen, you listen”), allowing less expressiveness on their child’s side, and failing to explain the reasoning behind the rules set (“You do it because I said so”).
  • Child outcomes: Authoritarian parenting has been linked with children showing signs of anxiety and anger. While they conform to authority figures, they may lack self-regulation in the absence of such figures. These children usually rank lower in self-esteem, social competence and happiness, while they are also susceptible to bullying.
Permissive Parenting: It is quite high on responsiveness, but low on demandigness. The characteristic of permissive parents is that they have few –if any- demands and rarely discipline their children. They tend to be nurturing and communicative, often taking on the status of a friend more than that of a parent.
  • Child outcomes: Permissive parenting has been linked with children exhibiting uncontrolled and impulsive behavior. These children tend to rank low in happiness, self-regulation and self-reliance.
Uninvolved Parenting: It is low on both responsiveness and demandingness. Uninvolved parents invest little time or attention to their children, usually dismissing or rejecting their needs. Some might as well make negative attributions to their children or express some form of hostility. Power assertive techniques and little communication are common among uninvolved parents.
  • Child outcomes: Uninvolved parenting ranks lowest of all across all life domains, usually leading to a range of behavioral and psychological problems.

“So where do I start?” Summing everything up, the 4 key areas you need to be checking yourself on are: Behavioural control, Warmth-Acceptance, Communication, Promotion of child’s self-regulation and Autonomy.

As I always say to parents I work with, it is never too late to improve your parenting and create a better relationship with your child!

By Parenting0 Comments
Read more...
10Apr

The S.T.O.P Skill for Intense Emotions

We all come across intense emotions. One main characteristic of such emotions is that they call for action; this could be anything from shouting back at your boss who just snapped at you, calling your ex at 2am, or throwing/breaking things because of anger. However based on pain or anger, intense emotions can lead us to actions or behaviors which are not beneficial, both in the short- and in the long-term.

Derived from Dialectical Behavioral Therapy (developed my Marsha M. Linehan), the STOP skill is a very useful skill to practice and use when you are dealing with intense emotions and you need to stay in control.

(S)top - Don’t act. Freeze. Freezing for a moment helps prevent you from impulsively acting on your emotions without thinking, which can bring negative outcomes.
(T)ake a step back – When in a difficult situation, it’s usually hard to think about what’s the best way to deal with it on the spot. Give yourself some time to calm down. Take a break from the situation, both mentally and physically. Take some deep breaths.
(O)bserve - Notice what is going on inside you (thoughts and emotions) and around you. It is essential to take into account all relevant facts and think of all the available options you have.
(P)roceed Mindfully - Think about your short-term and long-term goals and about the consequences different courses of action will have. Ask yourself, “What do I want from this situation? What choice might make this situation better or worse?” Choose the best course of action accordingly.

STOP skill is not a skill that one just masters; it is rather a life skill which takes constant and conscious practice.

It is reasonable for impulsivity to take over at times, although you will eventually notice this lessening or taking less negative forms.

You might not be able to implement the skill in every occasion it would be warranted, but you will certainly be thankful for the ones you will.

By Emotions0 Comments
Read more...