Psychotherapy

Πολλοί είναι οι λόγοι που μπορεί να μας κάνουν να θελήσουμε να κτυπήσουμε την πόρτα του ψυχολόγου: Θλίψη, άγχος, μεγάλες αλλαγές, δυσκολίες στις ερωτικές, οικογενειακές ή φιλικές σχέσεις, διάφορες αναζητήσεις... Η ζωή πάντοτε μας φέρνει αντιμέτωπους με δυσκολίες ή προκλήσεις που μπορούμε να διαχειριστούμε άλλοτε ευκολότερα και άλλοτε δυσκολότερα.

Στις περιπτώσεις εκείνες που νιώθουμε να βρισκόμαστε σε αδιέξοδο, που μας κυριεύουν αισθήματα απελπισίας, που δυσκολευόμαστε να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις τις καθημερινότητας, που νιώθουμε χαμένοι ή που ίσως δεν αναγνωρίζουμε τον εαυτό μας, η απόφαση να λάβουμε επαγγελματική βοήθεια μπορεί να είναι καθοριστική. Με την καθοδήγηση του ψυχολόγου μπορούμε να ξεκαθαρίσουμε τις σκέψεις μας, να εξωτερικεύσουμε τα συναισθήματα μας, να θέσουμε και να ιεραρχήσουμε τους στόχους μας, να κατανοήσουμε καλύτερα και να χτίσουμε μια υγιή σχέση με τον εαυτό μας, να δουλέψουμε για τις αλλαγές που θέλουμε να κάνουμε.

* Ελέγχουμε τα προσόντα του Ψυχολόγου ή/και τους καταλόγους Εγγεγραμμένων Ψυχολόγων και αποτεινόμαστε πάντα σε εγγεγραμμένο (αδειούχο δηλαδή) Ψυχολόγο.

* Ένα πτυχίο ψυχολογίας και μόνο δεν καθιστά κανέναν και σε καμία περίπτωση Ψυχολόγο.

* Οι μεταπτυχιακοί τίτλοι σπουδών του Ψυχολόγου που ιδιωτεύει πρέπει να αφορούν εφαρμοσμένες ειδικότητες Ψυχολογίας (Κλινική Ψυχολογία, Συμβουλευτική Ψυχολογία, Σχολική/Εκπαιδευτική Ψυχολογία).

* Συχνό είναι το φαινόμενο άτομα με μεταπτυχιακό στην Συμβουλευτική (Counseling), να παρουσιάζονται παραπλανητικά ως Ψυχολόγοι. Η Συμβουλευτική Ψυχολογία είναι εφαρμοσμένη ειδικότητα της Ψυχολογίας που καθιστά κάποιον Ψυχολόγο (Counseling Psychologist) προσοντούχο για παροχή ψυχοθεραπείας, ενώ η Συμβουλευτική είναι κλάδος που καθιστά κάποιον Σύμβουλο (Counselor) προσοντούχο για παροχή συμβουλευτικής και όχι ψυχοθεραπείας. 

* Δίνουμε προσοχή σε τίτλους πέρα από αυτόν του "εγγεγραμμένου (αδειούχου) Ψυχολόγου" σε αναγνωρισμένη ειδικότητα, οι οποίοι συχνά δηλώνουν ελλιπή κατάρτιση και απουσία άδειας εξασκήσεως του επαγγέλματος.

* Καλό είναι να ρωτάμε σε ποιο ηλικιακό εύρος (παιδιά, εφήβους, ενήλικες, ηλικιωμένους) και σε ποια θέματα εξειδικεύεται ο Ψυχολόγος, πριν κάνουμε την επιλογή μας.

* Αν υπάρχει η δυνατότητα, ερχόμαστε σε επικοινωνία με περισσότερους από έναν Ψυχολόγους, ουτως ώστε να μπορούμε να αξιολογήσουμε με ποιο άτομο και ποιες θεραπευτικές κατευθύνσεις από τις προτεινόμενες νιώθουμε πιο άνετα, πριν επιλέξουμε τον Ψυχολόγο με τον οποίο θα μπούμε σε διαδικασία ψυχοθεραπείας.

1) Ο ψυχολόγος σου, σου εξηγεί ποια ή ποιες θεραπευτικές προσεγγίσεις και μέσα χρησιμοποιεί, τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί/ουν και τον στόχο που –επιθυμητά- θα πετύχετε μέσα από αυτές. Ενθαρρύνει τις ερωτήσεις και τα σχόλια σου. Ταυτόχρονα, σου εξηγεί ότι δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις και ότι για τα οποιαδήποτε αποτελέσματα απαιτείται συνειδητή προσπάθεια από την πλευρά σου.

2) Από κοινού με τον ψυχολόγο σου θέτετε –βραχυπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους- στόχους τους οποίους θέλεις να επιτύχεις μέσα από την ψυχοθεραπεία. Από κοινού επίσης αξιολογείτε σταδιακά την πρόοδο/πορεία προς τους εκάστοτε στόχους. Τόσο το θεραπευτικό πλάνο όσο και οι στόχοι της θεραπείας αξιολογούνται, και αν χρειάζεται αναδιαμορφώνονται ανάλογα, σε όλη τη διάρκεια της θεραπείας.

3) Ο ψυχολόγος σου δίνει εξαρχής μια γενική εντύπωση σχετικά με τη διάρκεια της θεραπείας. Όσον αφορά τη συχνότητα των συνεδριών, ενώ μοιράζεται τη γνώμη του ως προς το τι θεωρεί ότι θα φέρει τα καλύτερα αποτελέσματα, αφήνει εσένα να επιλέξεις σύμφωνα με τις εκάστοτε ανάγκες σου (σημείωση: Με εξαίρεση ειδικές περιπτώσεις, η συχνότητα των συνεδριών δεν πρέπει να υπερβαίνει τη μία συνεδρία ανά βδομάδα). Στόχος της ψυχοθεραπείας δεν είναι η εξάρτηση σου από τον ψυχολόγο και την ψυχοθεραπεία, αλλά να σε ενδυναμώσει και να σου δώσει τα εφόδια για να μπορείς να διαχειριστείς διάφορες προκλήσεις και να οδηγήσεις την ζωή σου όπως εσύ την θέλεις.

4) Νιώθεις άνεση και ασφάλεια με τον ψυχολόγο σου. Οι συνεδρίες σας είναι το πλαίσιο στο οποίο μπορείς να είσαι ο εαυτός σου. Νιώθεις ότι όχι μόνο καταλαβαίνει, αλλά συμμερίζεται τα συναισθήματα, τους φόβους, τις ανησυχίες σου, και ό,τι βιώνεις. Ξέρεις ότι μπορείς να του εμπιστευτείς ακόμα και τα πιο δύσκολα συναισθήματα και τις πιο απόκρυφες σκέψεις σου, χωρίς να (κατα)κριθείς για το οτιδήποτε. Σέβεται τις απόψεις σου, και με κανένα τρόπο δεν επιβάλλει τις δικές του.

5) Δεν προσπαθεί να είναι φίλος/φίλη σου. Η θεραπευτική σχέση είναι ζεστή, οικεία και δυνατή. Σε καμία περίπτωση όμως ο ψυχολόγος δεν φέρεται ως φίλος σου/φίλη σου, είτε αυτό σημαίνει να μιλά εκτενώς για τον εαυτό του ή την προσωπική του ζωή, είτε να αναλώνει χρόνο σε πληροφορίες που αφορούν άλλα άτομα, είτε να συμφωνεί με όσα λες χωρίς να "προκαλεί" την ανάπτυξη σου.

6) Φεύγεις από τις συνεδρίες με τροφή για σκέψη ή με ένα «homework» που σε βοηθά να επεξεργαστείς όσα συζητήθηκαν στη συνεδρία, να εξασκήσεις πράγματα και να σκεφτείς άλλα μέχρι την επόμενη συνεδρία.  Σου δίνει κατευθύνσεις, τις οποίες σε ενθαρρύνει να εξερευνήσεις και να συζητήσεις.  Αποκτώντας καλύτερη επίγνωση του εαυτού σου, των εμπειριών σου και των εκάστοτε συνθηκών,  οδηγείσαι σιγά-σιγά στις δικές σου απαντήσεις, λύσεις και επιλογές.

7) Ο ψυχολόγος ενθαρρύνει και δέχεται με χαρά την ανατροφοδότηση σου. Νιώθεις άνετα να συζητήσεις μαζί του οποιεσδήποτε απορίες -ή ακόμη και διαφωνίες- έχεις για την θεραπεία και την πορεία της, να εκφράσεις το κατά πόσο κάποιες τεχνικές σου ταιριάζουν ή όχι, και να συζητήσεις οτιδήποτε σε προβληματίζει ακόμα κι αν αυτό αφορά κάτι το οποίο είπε ή έπραξε ο ψυχολόγος που δεν σε έκανε να νιώσεις καλά με τον οποιοδήποτε τρόπο.

8) Ο ψυχολόγος δεν σε ενθαρρύνει να ρίχνεις όλες τις ευθύνες σε άλλους ή σε εξωτερικές καταστάσεις ή στις εκάστοτε συνθήκες. Ο στόχος της ψυχοθεραπείας είναι πάνω από όλα να σε ενδυναμώσει ώστε να πάρεις τον έλεγχο για μια καλύτερη ζωή στα χέρια σου. Ο ψυχολόγος είναι δίπλα σου, συνοδοιπόρος, βοηθώντας σε να χειριστείς όλα τα συναισθήματα και τις δυσκολίες που εμπεριέχει αυτή η διαδρομή.

9) Ο ψυχολόγος σου δεν σε πιέζει να μιλήσεις για κάτι το οποίο δεν θέλεις, δεν νιώθεις άνετα, ή δεν είσαι έτοιμος/η ακόμη, όσο σημαντικό κι αν είναι αυτό. Η θεραπεία ακολουθεί και προσαρμόζεται στους δικούς σου ρυθμούς.

10) Η εστίαση της θεραπείας δεν βρίσκεται στην διάγνωση. Ο ψυχολόγος δεν βιάζεται να δώσει μια διάγνωση, δεν χρησιμοποιεί επιστημονική ορολογία για να περιγράψει ή εξηγήσει οτιδήποτε βιώνεις, δεν παθολογικοποιεί.  Ακόμη και στην περίπτωση που η θεραπεία προσανατολίζεται στη διαχείριση μιας συγκεκριμένης διάγνωσης (π.χ Κατάθλιψη) , ο ψυχολόγος σου σε αντιμετωπίζει μέσα από μια ολιστική σκοπιά στην οποία το άτομο δεν καθορίζεται από τα όποια συμπτώματα/προβλήματα/δυσκολίες  αντιμετωπίζει.